Bora Bora

Bora Bora, 2006

acryl-, olieverf en garnetgel op doek

140 x 200 cm



WATER & TEGENWIND, Kunsthal 52/Kunstuitleen, Den Helder.

Deelnemende kunstenaars: Gerda Ten Thije, Anneke Peereboom, Bas Coenegracht,  Piet Lont, Daniëlle Orelio, Desiré Haverkamp.

21 oktober t/m 4 december 2011

http://kunstuitleen-denhelder.nl/nieuwsitem.html?cat=Exposities&id=58

Vogels in de Blauwe Kamer 2

Vogels in de Blauwe Kamer 

pastel, potlood, kleurpotlood en stift op papier
21 x 15 cm (tekening) 
19,5 x 26 x 6 cm (lijst l x b x d)

Vogels in de Blauwe Kamer 

Zaaloverzicht Galerie Wit, Wageningen

Gisteren zag ik in Wageningen twee ransuilen in een boom zitten. Eentje leek zich niet bewust van de kakelende mensen beneden, de andere kleinere uil keek naar beneden alsof hij al zoveel mensen had gezien dat het hem weinig meer deed. Het schijnt dat ransuilen veel voorkomen in Wageningen-Hoog. Voor mij was het heel bijzonder. Twintig jaar geleden ging er eens een flinke, witte uil zo tegen de schemering naast me zitten op een grote steen, nog geen 3 meter van me vandaan. Maar ja, dat was in Frankrijk, 's avonds en twintig jaar geleden. Dit was gewoon in Nederland, overdag en gisteren.

COLLECTIES, werk van 11 kunstenaars,Galerie Wit, Wageningen 

16 oktober t/m 6 november 2011. Opening zondag 16 oktober 2011 om 15.00 u.
Openingswoord door Marcel Dicke, hoogleraar entomologie aan de Wageningen Universiteit.

Deelnemende kunstenaars: Ada Dispa, Couzijn van Leeuwen & Lotte van Lieshout, Jose van Loon, Marijke Mink, Rinke Nijburg, Marcel Reijerman, Jan Hein van Rooy, Gerda Ten Thije, Wietske Schoenmaker, & Jan Vos.

www.galeriewit.nl

De Kop van Noord-Holland

De Blauwe Kamer, 2001/2002

acryl-, olie- en lakverf en garnetgel op doek

130 x 190 cm


Afgelopen donderdag was ik in de kop van Noord-Holland. Het is altijd weer geweldig om daar naartoe te reizen omdat net boven Amsterdam het landschap ineens enorm weids wordt en het licht betoverend mooi. Het is net alsof je het landschap daar in hoge resolutie kunt bekijken en ergens anders niet. Alles is er scherper, kleurrijker, helderder. Ik vroeg me zelfs even af of de naam Den Helder, de plaats van bestemming, niet daarvandaan komt. Van het feit dat de zichtbare dingen hier gewoon helderder zijn. Het zal er wel niets mee te maken hebben. 


Naar het schijnt is deze weergaloze helderheid te danken aan het licht van de zon dat op zoveel plaatsen tegelijk rondom de kop van Noord-Holland op het oppervlak van het water valt en weer teruggekaatst wordt de lucht in. Ik zou maar wat graag eens een paar schilderijen van dit landschap, deze luchten en dit licht maken. Wel deed het me denken aan een schilderij dat ik bijna 10 jaar geleden maakte toen ik nogal onder de indruk was van het natuurgebied De Blauwe Kamer tussen Rhenen en Wageningen. Daar zag ik bijna hetzelfde heldere, warme licht op een magenta distel schijnen.

WATER & TEGENWIND, Kunsthal 52/Kunstuitleen, Den Helder.

Deelnemende kunstenaars: Gerda Ten Thije, Anneke Peereboom, Bas Coenegracht,  Piet Lont, Daniëlle Orelio, Desiré Haverkamp.

21 oktober t/m 4 december 2011

www.kunstuitleen-denhelder.nl

Vogels in de Blauwe Kamer

Kerkuil, 2011 

Vogels in de Blauwe Kamer 

pastel, potlood, kleurpotlood en stift op papier 
21 x 15 (tekening) 
19,5 x 26 x 6 (lijst l x b x d)

Kwak, 2011 

Vogels in de Blauwe Kamer 

pastel, potlood, kleurpotlood en stift op papier 

21 x 15 (tekening) 

19,5 x 26 x 6 (lijst l x b x d)

De Blauwe Kamer is de tot de verbeelding sprekende naam van een natuurgebied langs de Neder-Rijn tussen Rhenen en en Wageningen. Het is een rivieroeverreservaat aan de noordelijke oever van de Neder-Rijn tussen Rhenen en Wageningen. In 1992 werd de zomerdijk doorgestoken om zo de natuurlijke dynamiek van het rivieroeverlandschap te herstellen. Hierdoor loopt het achter deze dijk gelegen land regelmatig onder water en is er een divers landschap ontstaan. Voor liefhebbers van vogels is de Blauwe Kamer een waar paradijs. Regelmatig laten lepelaars, talingen, kwartelkoningen, tureluurs en kerkuilen zich zien. Soms is ziet men er zelfs een vis- of slangenarend.

Enige tijd geleden werd ik gevraagd deel te nemen aan een tentoonstelling in Wageningen. Ik kon tien oude insectendozen krijgen van de voormalig entomologische collectie van de Wageningen Universiteit. De insecten zijn allang uit de dozen uitgehaald. Misschien zijn ze verhuisd naar andere dozen, misschien zijn ze vergaan. Wat is er mooier dan voor deze oude dozen nieuwe dieren te maken. Maar omdat ik meer heb met vogels dan met insecten, richt ik me op de kwetsbare en bedreigde vogels die in het gebied van de Blauwe Kamer voorkomen. In het verleden maakte ik al eens een schilderij met de titel De Blauwe Kamer (2002). Het is een schilderij met een weids landschap en een traag stromende rivier. Op de voorgrond staat een grote distel. Nu, bijna tien jaar later, zoom ik in op de vogels die zich ergens in de lucht of in het landschap bevinden. Ik heb geprobeerd ze zo verstilt mogelijk af te beelden. Alsof de tijd hen ontgaat.

COLLECTIES, werk van 11 kunstenaars,Galerie Wit, Wageningen 

16 oktober t/m 6 november 2011. Opening zondag 16 oktober 2011 om 15.00 u.
Openingswoord door Marcel Dicke, hoogleraar entomologie aan de Wageningen Universiteit.

 
Deelnemende kunstenaars: Ada Dispa, Couzijn van Leeuwen & Lotte van Lieshout, Jose van Loon, Marijke Mink, Rinke Nijburg, Marcel Reijerman, Jan Hein van Rooy, Gerda Ten Thije, Wietske Schoenmaker, & Jan Vos.

www.galeriewit.nl

IJsvogel boven grote rivieren # 2

Map Provincie Gelderland 2011

(ontwerp Bos Mors)

Dit voorjaar maakte ik in opdracht van de Provincie Gelderland een nieuwe prent -IJsvogel boven grote rivieren- die de Provincie de komende tijd wil gaan gebruiken als relatiegeschenk. Als beeld van de provincie koos ik de ijsvogel die boven de door de provincie stromende grote rivieren vliegt. Of de ijsvogel ooit zo hoog vliegt als ik die tekende weet ik eigenlijk niet. In Frankrijk zag ik de ijsvogel afgelopen zomer vooral heel laag over het water scheren en zeker niet zo hoog in de lucht. Op zijn best vloog er eentje een keer over een struik heen. IJsvogels zijn geen zwaluwen. En toch is dat het beeld dat we van vogels hebben: dat ze hoog door de lucht scheren en een blik op het landschap beneden hebben dat ons zelden gegund is.

Onder de ijsvogel zien we de contouren van de provincie Gelderland. De provincie zeilt als blaadjes van een boom naar beneden, alsof het feest van de herfst al begonnen is. De kleuren zijn die van de ijsvogel zelf en verder zoals we die in het Hollandse lucht en landschap zelden aantreffen: mosterdgeel en azuurblauw. 

IJsvogel boven grote rivieren, 2011

ets, drogenaald, irisdruk, stempeldruk en verfstift op papier

prent 30 x 23,5 cm

lijst 41.4 cm x 50.9 cm

uitgave Map en prent Provincie Gelderland 2011  
(ontwerp Bos Mors)

Extinct Reunion Dodo

Extinct Reunion Dodo, 2003

houtskool en pastel op papier

Ø 103 cm

Tijdens een proefopgraving op 28 oktober 2005 ontdekte een Nederlands-Mauritiaans onderzoeksteam een extreem fossielrijke laag in het moeras. Het gevonden materiaal is waarschijnlijk 2000 tot 3000 jaar oud. Met deze nieuwe vondst kan voor het eerst wetenschappelijk onderzoek worden gedaan naar de wereld waarin de dodo leefde, voordat de westerse mens voet aan land zette op Mauritius en de dodo uitroeide.

Nederlandse wetenschappers hebben op Mauritius een 3D-scan gemaakt van een compleet dodo-skelet. Met die wordt het voor het eerst mogelijk een wetenschappelijke reconstructie te maken van de wereld van de dodo. Hoe hij eruit zag, hoe hij liep en wat hij at. Tot nu toe waren het altijd veronderstellingen, en die 3D-scan biedt nieuwe mogelijkheden.

Reconstructie van de dodo 
Naturalis Den Haag
foto: R.N. 2009

Hop met blauwe papegaaien

Hop met blauwe papegaaien, 2005

Bonbonsai No. 13

ets, drogenaald, irisdruk, stempeldruk en verfstift op papier

prent 17,6 x 12,6 cm


Wat ik ook nog graag had willen zien, deze zomer in de Morvan, was de hop met zijn rare rode kuif. Liefst eentje met blauwe papegaaien zoals ik die een paar jaar geleden eens maakte. In de tekening Hop met blauwe papegaaien (2005) vliegt een hop hoog boven de gele velden. In de diepte zitten 7 blauwe papegaaien op een stokje. In de Morvan was geen hop te bekennen laat staan 7 blauwe papegaaien. Volgende jaar beter. In Nederland kunnen we het praktisch vergeten ooit een hop te zien: deze indianen-vogel staat op de rode lijst.

IJsvogel boven grote rivieren

IJsvogel boven grote rivieren, 2011

ets, drogenaald, irisdruk, stempeldruk en verfstift op papier

prent 30 x 23,5 cm

lijst 41.4 cm x 50.9 cm

uitgave Provincie Gelderland

Eindelijk zag ik dit jaar eens een ijsvogeltje. Ik heb er al zoveel tekeningen van gemaakt en een paar prenten, maar nooit zag ik er eentje in het echt. Nu dan wel. Niet in Nederland maar in de Morvan in midden Frankrijk. Het beestje scheerde over het water, zat even op zijn gemak op een tak en vloog weer weg. IJsvogeltjes laten zich niet gemakkelijk observeren, maar met verrekijker en camera kun je ze gewoon naar je toehalen. Nu hoef ik bij lezingen nooit meer te zeggen: "Ik teken ze wel maar ik heb er nog nooit een gezien."

Gemaskerde trogon

 

Trogonparadijs, 2003-2006

houtskool, pastel en collage op papier

80 x 110 cm

De trogons zijn beroemd vanwege hun prachtige kleuren. De gemaskerde trogon uit de tekening Trogonparadijs (2003-2006) heeft een metaalachtig groene kop en een helder rode borst en een gekleurde, naakte ring om het oog. Het  is een vogel die heel lang stil kan zitten om vervolgens op een prooi de duiken. Om de vogel te beschermen heb ik hem geplaatst in een hortus conclusus, een besloten tuin.

Contrasten, Galerie Wit, Wageningen (NL)

1 t/m 22 mei 2011 | do t/m zo, 13.30-17.30 u. 

Deelnemende kunstenaars: Thijs Fokkens, Miriam Londoño, Marijke Mink, Rinke Nijburg, Marcel Reijerman, Frederik Roes, Gerda Ten Thije & Alicja Werbachowska.

Wolfskuilen # 1

Wolfskuilen, 2004-2007

acryl-, olie-, lakverf,  pasta en gel op doek

180 x 250 cm

Wat een paradijs precies is wordt eigenlijk nooit aan de dieren, aan vissen en vogels gevraagd. En al helemaal niet aan bomen en bloemen. Het paradijs moet aan de menselijke maat voldoen. Grappig genoeg is een paradijs dan meestal een stukje ongekwetste natuur waar het voor de mens goed toeven is: met watervallen en kokosnoten. Er mogen ook nooit meer dan een paar mensen zijn. Maar als we ergens op de wereld zo’n menselijk paradijs aantreffen, komt het gelijk in een reisgids te staan die uitlegt hoe we er moeten komen. En daar zitten we dan met z’n allen.

Ongeschonden natuur is op de door mensen overwoekerde blauwe planeet helaas bijna niet meer te vinden. Daar waar ik het paradijs zoek is waar de menselijke beschaving en de natuur aan elkaar raken zonder elkaar te dwarsbomen; het verloren land tussen stad en natuur in: braakliggend terreinen, uiterwaarden, de ingeklemde stadstuin.

Wolfskuilen in Het Nationaal Park De Hoge Veluwe is zo’n plek. Vroeger bleef het regenwater hier staan en krioelde het van het leven, maar door beschadiging van de bodem is het water verdwenen en kwam er een dor en uitgesleten woestijnlandschap voor in de plaats. In het schilderij Wolfskuilen uit 2004-2007 heb ik de door de wind uitgesleten kuil gedicht, zodat het water weer kan blijven staan.

Paradise Lost, Espace Enny, Laag Keppel (NL)
22 mei t/m 31 juli 2011

Deelnemende kunstenaars: Anya Janssen, Mirka Farembegoli, Rinke Nijburg, Gerda Ten Thije, Surya de Wit, Lee Eun Young.

Gelderse dichtkunst

Onlangs verscheen het nieuwste nummer van het literaire tijdschrift Poëzie puntgl waarin 6 afbeeldingen van mijn werk werden opgenomen.

Poeziëppuntgl, jaargang 9 - nummer 1 - maart 2011